Rozdział 9

Kilka dni później.

Okazało się, że Alex nie jest w ciąży z Louisem, na co chłopak zareagował nieukrytą radością, gdyż był w trakcie zapoznawania się z pewną dziewczyną. Za to Alex zamieszkała z nami. Bo zakochała się i pała miłością do Harry'ego, z którym aktualnie jest na kręglach. On, zapewne znudzony, popija colę, a ona trajkocze mu o swoim nadzwyczajnym życiu. Miałyśmy jeszcze do załatwienia papiery związane z collegem i nauką indywidualną, ale na razie były wakacje i za specjalnie się tym nie przejmowałyśmy.

Właśnie słuchaliśmy "Moments". Mi, jak zwykle, poleciały łzy.

- Matko, Louis, doprowadzasz mnie do płaczu! - rozbeczałam się do końca.

- Ojoj - powiedział Louis obejmując mnie z jednej strony, bo druga była zajęta przez Zayna.

- O matko, jak miło - odparłam. - A tak w ogóle... Louis! Słyszałam, że spotykasz się z jakąś lasencją!

- E tam... nieważne - powiedział puścił mi oczko.

Podniosłam jedną brew i zrobiłam minę pod tytułem: Are u fucking kidding me?

- No dobra, może jak będziemy w bardziej... zaawansowanym związku, to wam ją przedstawię - Louis uśmiechnął się zawadiacko.

- Wiesz co? Weź spierdalaj.  Chcę ją poznać TERAZ! Dzwoń do niej i zaproś na kolację.

- Zgadzam się z Mary - dodał Liam.

- Tak, Lou, dzwoń! - dopingował Zayn.

Wszyscy spojrzeliśmy na Nialla, który siedząc tyłem nas na fotelu, jadł płatki i oglądał telewizję.

- Nialler! - zawołał Liam.

Ten się natychmiast obrócił i z pełną buzią wymamrotał:

- Jestem za!

- Wiesz o czym mówimy? - zapytałam robiąc minę "facepalm".

- Nie, ale popieram większość.

- Niall Horan na prezydenta! - zawołał Zayn.

Wszyscy się roześmialiśmy.

- Dobra, zadzwonię do niej... jutro z samego rana.

Westchnęłam. Chciałam poznać dziewczynę Louisa. Byłam jej ciekawa... W sumie szybko się pocieszył po klapie z Alex. Ale przecież o to mi chodziło. Żeby Alex mogła być szczęśliwa z Harrym (o ile on będzie wyrażał taką chcęć), a Louis z inną laską... No i fajnie. Bądźmy dobrej myśli.

Na drugi dzień obudziłam się o świcie. Wstałam, i jak zwykle zrobiłam kawę. Usiadłam w kuchni przed oknem i oglądałam wschód słońca popijając łyki tego cudownego napoju z wielkiego Zaynowego kubka. Alex z Harrym wrócili pod wieczór. Akurat oglądałam z Liamem coś w telewizji, bo Zayn i Niall już dawno padli ze zmęczenia. Harry wydawał się być zafascynowany Alex... a może jej głupotą? Nie wiem, w każdym razie dowiedziałam się od mojej przyjaciółki, że było genialnie.

Nagle usłyszałam trzask drzwi. Do domu wszedł Louis.

- Lou? Co ty robisz tak wcześnie? Gdzie byłeś?

- Aaaa... zapomniałem, że tu mieszkasz... - rzekł zmieszany.

Uniosłam brwi.

- Znaczy się... Po prostu zapomniałem, że wstajesz wcześniej - dodał i usiadł obok mnie.

- Więc?... Co cię tak wcześnie zbudziło? Rannym ptaszkiem nigdy nie byłeś.

- To w sumie nic takiego... Byłem tylko w ogrodzie... Spacer, rozumiesz.

- Spacer w ogrodzie... Taaaaak, to wszystko wyjaśnia... To takie normalne, że koleś, który śpi zazwyczaj do 11, wstaje o 5 i idzie na spacer do małego ogródka.

- Jesteś straszna - powiedział z sarkazmem i usiadł obok mnie.

- Właśnie dlatego tak mnie wszyscy uwielbiacie - powiedziałam z wyszczerzem. - Potrafię was przejrzeć.

- Dobra, powiem ci. Byłem w sklepie, żeby kupić coś na dzisiejszą kolację... Przychodzi moja koleżanka... Ta, o której wam mówiłem - powiedział, po czym wyjął z kurtki małą siatkę z zakupami.

- Aha... Bardzo się cieszę, ale powiedz mi, dlaczego poszedłeś tak wcześnie?

- Nie chciałem, żeby ktokolwiek z was mnie widział. No wiesz, w sumie zastanawiałem się, czy w ogóle wam ją przedstawiać...

- Lou, jesteśmy przyjaciółmi. A ja chcę poznać twoją dziewczynę, cholera - powiedziałam, kładąc mu ręce na ramionach.

- Wiem, wiem... Tylko porzebuję pomocy przy gotowaniu. Jesteś chętna?

- Z rozkoszą ci pomogę - powiedziałam, dopijając kawę. - Tylko co kupiłeś?

- Chciałem zrobić Cannelloni. I jakiś krem warzywny? No wiesz, to takie eleganckie.

- Dobry pomysł. Musisz jeszcze powiedzieć chłopakom. Albo, jeśli chcesz, ja mogę to zrobić.

- W porządku. To tylko kolacja... Musi być miło i wesoło. Wiem, że przy tobie nic tego nie spieprzy, bo zawsze masz wszystko na oku. Dlatego właśnie każdy cię ceni.

- Ojej, dziękuję! - powiedziałam ucieszona. - Nie wiedziałam, że masz takie zdanie o mnie. Szczerze mówiąc, gdy tu przyjechałam, myślałam że mnie nie lubisz...

- Byłem ostrożny... Wiesz, Zayn jest wrażliwy. Jakbyś mu złamała serce, albo okazała się tylko fanką, która chce być sławna chodząc z Zaynem Malikiem, to by się załamał.

- Nie byłabym do tego zdolna.

- Teraz to wiem.

Rany, ale ja go uwielbiałam! Potrafił mi zawsze poprawić humor.

- Lou, nawet nie wiesz jak cię kocham - powiedziałam. - Bez was wszystkich chyba bym nie funkcjonowała...

Louis przytulił mnie.

- Tak, tak, spokojnie. Tylko nie płacz - powiedział.

Chwilę jeszcze rozmawialiśmy, po do kuchni wszedł Zayn z netbookiem.

- Dzień doberek! A wy co tak wcześnie? - rzucił chłopak, położył netbooka na blacie i dał mi całusa w policzek.

- No dzień dobry. Mogłabym zapytać o to samo ciebie - powiedziałam.

- Stary, co ta Villegas od ciebie chce? - zapytał Louis, który już zdąrzył siąść przed netbookiem.

Uniosłam jedną brew.

- Jesteś na Twitterze? - zapytał Zayn, po czym spojrzał na ekran zza ramienia Louisa. - Napisała "Zayn Malik" z serduszkiem.

- Haha, serio? - zapytałam z uśmiechem, po czym mina mi zrzedła gdy spojrzałam na ekran. Teraz w trójkę gapiliśmy się w "Zayn Malik <3" na tablicy Jasmine Villegas.

- Suka - mruknęłam.

- Kochanie, czyżbyś była zazdrosna? - zapytał Zayn z łobuzerskim uśmiechem.

- Coś ty... ja tylko... stwierdzam fakt.

Louis się roześmiał.

- Przecież, po pierwsze: Zayn ma dziewczynę, po drugie: Jasmine jest brzydka, po trzecie: To, że takie coś napisała, nie znaczy, że chce od razu z nim chodzić czy się bzyknąć - powiedział do mnie Lou.

- Tak czy siak, bezczelna jest. Rozpieszczona amerykańska gwiazdka, tfe!

- Nie followuję jej, więc mogę udawać, że nie widziałem tego i mieć ją w dupie - stwierdził Zayn. - Tak, to będzie dobry pomysł.

Uśmiechnęłam się usatysfakcjonowana. Reszta dnia minęła miło. Chłopcy jak dowiedzieli się o tym, że dziewczyna Louisa przychodzi dziś na kolację, pomogli nam ją przygotować. Nadeszła godzina 19, a do drzwi ktoś zadzwonił.

- To ona! - szepnęłam do Zayna. - Mam otworzyć ja czy ty chcesz? A może razem? - teraz zwróciłam się do Louisa. - A ty, Nialler, wyłącz telewizor.

Alex z Harrym o czymś po cichu rozmawiali, a Liam poprawiał serwetki na stole. Oczywiście omijając zastawę i łyżki.

- Otwórzmy razem - powiedział Louis i przełknął ślinę.

Podeszliśmy do drzwi i otworzyliśmy. Moim oczom ukazała się dziewczyna średniego wzrostu, z długimi jasno brązowymi włosami. Miała duże, niebieskie oczy, wydatny biust i była ubrana w szarą sukienkę w kropki. Na jej twarzy gościł uśmiech.

- Cześć! - podała mi rękę. - Nazywam się Annie.

______________________

Sorry, że dodaję dopiero teraz. Dużo nauki, brak czasu :(

Ale macie na pocieszkę:

z iCarly, na którą czekałyśmy z Olą kilka godzin, żeby obejrzeć na żywo :D