Rozdział 13

Kilka godzin później razem z Louisem i Zaynem weszłam do sklepu odzieżowego. Zayn chciał kupić nowe okulary przeciwsłoneczne, a Lou buty. Miałam tam iść i im doradzić w czym lepiej wyglądają, tak przynajmniej mi powiedzieli (ta skromność!). Kiedy byliśmy w sklepie, Lou oglądając buty, odezwał się:

- Chciałbym dzisiaj zerwać z Annie. Ale nie będę tego robił przez telefon, czy coś, jak jakaś ciota.

Parsknęłam śmiechem.

- Lou, do cioty ci daleko - powiedziałam i zdjęłam z półki parę fajnych trampek. - Te, zdecydowanie. Pasują ci do wielu ciuchów.

- A nie te? - zapytał Lou, wskazując na szare. - Chcę zaprosić ją na kolację.

- Nie, przymierz jeszcze granatowe. A jeśli chodzi o Annie, to chcesz ją zaprosić na kolację i dać jej tam kosza? Dobre zagranie. Nie powinna robić ci sceny.

- Nawet nie chodzi o robienie scen. Po prostu... chcę, żeby nasz związek został zakończony w miłej atmosferze. Te będą dobre - stwierdził Lou, przyglądając się granatowym butom na swoich stopach.

Louis wziął pudełko z butami i podszeł do kasy, a ja namierzyłam Zayna, który robił dziwne miny do lustra. Na nosie miał śmieszne, różowe okulary, a ich metka dyndała mu na nosie.

- Haha, jaki alfons - zaśmiałam się na jego widok.

Dał mi kuksańca w bok.

- Bo się obrażę! Prędzej Bond. James Bond - powiedział i zaczął udawać, że poprawia fryzurę.

- Bez wątpienia. To co, James - powiedziałam i puściłam mu oczko - idziemy do kasy? Bierzesz coś?

- Mhn, te srebrne.

Po zapłaceniu za okulary, wyszliśmy ze sklepu. Przed nim stał już Louis i rozmawiał z Annie.

- Siema, Annie! - przywitałam się i ją objęłam.

- Cześć, Mary! Zayn - powiedziała i podała mu rękę.

- Właśnie się spotkaliśmy - powiedział Louis. - I zaprosiłem ją na kolację.

- Dzisiaj w Orrery, o 18 - powiedziała uśmiechnięta Annie i spojrzała na Louisa z uwielbieniem. - To restauracja najlepszego kucharza i restauratora w Londynie! Nie mogę się doczekać.

"Lou, masz przesrane" - pomyślałam. Annie naprawdę go kochała!

- Taa... to my już pójdziemy - powiedział Zayn i złapał mnie za rękę. - Pa!

- Narazie! - powiedziała Annie.

Również się pożegnałam i razem z Zaynem poszłam w stronę domu.

- Nie uważasz, że głupio postąpiliśmy zostawiając tam Louisa? - zapytałam Zayna.

Ten mnie objął ramieniem i odparł:

- Nie wiem, ale to nie nasza sprawa. Sam się wpakował w toksyczny związek. Nic nie poradzimy. Lou nigdy nie miał szczęścia do dziewczyn.

W domu zastaliśmy tylko Liama.

- Gdzie Hazz, Niall i Alex? - zapytałam.

- Wyszli gdzieś. Chyba na dupy - odpowiedział Liam.

- Na dupy z Alex? - uniosłam brwi i się uśmiechnęłam.

Usiadłam na fotelu.

- No dobra, nie wiem gdzie poszli - stwierdził Liam.

- Lou ma zamiar zerwać z Annie – powiedziałam obojętnie.

- Co? - Liam prawie się zakrztusił colą. - Nie wierzę, że to zrobi.

- Wydawał się mówić serio...

- Nie wierzę, nie da jej kosza.

- Liam, mówię to, co wiem. Jak chcesz to możesz jechać do Orrery, dzisiaj o 18, i się sam przekonać.

- Dobra. Pojadę tam.

- Żartujesz sobie? - zamarłam.

- Nie. I potrzebuję też ciebie.

- Słucham?

- No wiesz, będziemy udawać, że jesteśmy na randce. I... usiądziemy tak, żeby nas nie widzieli! Możemy się przebrać za detektywów.

- Poebao?

- Muszę zobaczyć jak on to robi. Nie wierzę! Nie, żebym uważał, że Louisowi brak odwagi, ale...

- I myślisz, że ja się na to zgodzę?

- I myślisz, że ona się na to zgodzi? - papugował Zayn.

Spojrzałam na Zayna z grymasem i mruknęłam:

- Liam, a jakby nas zobaczyli? Louis nas znienawidzi do końca świata!

- Mam plan.

20 minut później stałam przed Liamem i Zaynem w czarnej, krótkiej peruce, białej koszuli, czarnych, o dwa rozmiary za dużych spodniach i szpilkach z 12 centymetrowymi obcasami. Wyglądałam jak pożal się Boże sekretarka z agencji towarzyskiej.

- Świetnie! - powiedział Liam.

- W co ja się pakuję? - jęknęłam i włożyłam na nos okulary a'la Harry Potter. - Liam, ale mam nadzieję, że ty będziesz wyglądał równie głupio. Jak idziemy razem, jako para, to oboje róbmy sobie siarę naszym wyglądem.

- Ubieram szary smoking - powiedział.

- Aha, czyli arystokracka para niczym z zamku Draculi?

- Coś w tym stylu!

Zayn parsknął śmiechem i mnie objął.

- Moje biedactwo - powiedział.

Prychnęłam. To niesprawiedliwe! Zawsze ja muszę robić sobie przypały. No, nie licząc Alex. Swoją drogą, zastanawiałam się gdzie ona się podziewa.

- Nie wiem po co chcesz tam jechać, Liam. Przecież i tak się dowiesz, czy z nią zerwał, czy nie, tylko trochę później - burknęłam.

- Mary, chcę to widzieć. Na żywca! I jej reakcję, i jego minę - odpowiedział.

Westchnęłam. Faceci bywali równie dziwni, co dziewczyny podczas PMS-u. Spojrzałam na zegar; była 15.

- Mamy jeszcze 3 godziny! Mogę to z siebie zdjąć? Nie będę tak paradować - powiedziałam.

Liam przytaknął i powiedział:

- Ale o 17:40 wyjeżdżamy, więc bądź gotowa. Siadamy gdzieś przy wyjściu, żeby można było się szybko ewakuować.

- W razie pożaru?

- W razie wkurwu Louisa.

- Aaa...

Poszłam do swojego pokoju i zaczęłam ściągać z siebie warstwy tego dziwnego przebrania. Stanęłam przed lustrem i wytrzeszczyłam oczy. O MÓJ BOŻE. Chyba przytyłam! Szybko stanęłam na wagę. Wzięłam głęboki oddech, i spojrzałam na wyświetlacz. O kurwa. Przytyłam. 3 kilo!

- AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!! - krzyknęłam i szybko zeszłam z wagi.

Do pokoju natychmiast wszedł Zayn. Byłam w samej bieliźnie i stałam przed lustrem krzycząc do swojego odbicia.

- Co się stało? - zapytał chłopak podchodząc do mnie.

- &#@)$&! PRZYTYŁAM! Trzy jebane kilogramy! Za niedługo się z drzwiach nie zmieszczę! Przecież nie jem po 19, unikam słodyczy i cukru w kawie, cholesteloru i zbędnych tłuszczów…

- Ja tam nie zauważyłem, żebyś przytyła.

- ALE JA TAK.

Zayn przewrócił oczami i powiedział:

- Ta waga jest zepsuta. Wyglądasz super.

Miałam łzy w oczach. Natychmiast się ubrałam i wyciągnęłam z szuflady paczkę z papierosami.

- Skąd masz? - zapytał.

- Jestem tu pełnoletnia, zapomniałeś? - powiedziałam i zapaliłam jednego.

- Małolata.

Zaciągnęłam się i powiedziałam przez łzy:

- Nie ma. Od dzisiaj dieta CUD! Zero słodyczy, zero tłustego mięsa, fast foodów, i innego gówna!

- Mary, z kości na ości?

- Widzisz tu gdzieś kości?! - zapytałam robiąc rękami koło w powietrzu wokół mojej sylwetki. - NIE! Bo ich nie ma...

- Lecz się.

- Forever alone! – krzyknęłam i opadłam na łóżko.

Roześmialiśmy się i poszliśmy zrobić obiad. Dietetyczny!

Po 17 do domu weszła Alex, Niall, Harry i Louis.

- Gdzie byliście? - rzuciłam.

- A, tu i tam, w sumie nieważne - odpowiedziała Alex z uśmiechem. - Jest coś do jedzenia?

- Ta, obiad. Odgrzejcie sobie, jest w lodówce. Lou, o której wychodzisz?

- Zjem i zaraz wyjeżdżam. Muszę jeszcze kupić jakieś kwiaty - odpowiedział Louis.

Spojrzałam na Liama. Ten posłał mi porozumiewawcze spojrzenie.

Okej, czyli jednak nasz tajny plan miał się odbyć. Modliłam się tylko, żeby moje przebranie spełniło swoje podstawowe zadanie.

___________________________________

:)

Marta